Been there, done that...
Door: Joris en Mignon
Blijf op de hoogte en volg Joris en Mignon
07 Maart 2009 | Nederland, Amsterdam
Dit gevoel zouden we in dit deel van de reis nog heel veel tegenkomen, en dan als een geweldig gevoel!! Na Pucon vertrokken we namelijk weer naar Puerto Varas om daar Joris' moeder Marijke op te halen, die 3 weken met ons door Patagonië zou reizen. Dus weer de bekende straten
en restaurantjes, weer het meer met het uitzicht op de Osorno vulkaan, maar deze keer verbleven we in de prachtige escuela van hostal Marguya. We hebben een paar relaxte dagen met zelf koken afgewisseld met uit eten gaan, door het stadje slenteren en in de tuin zitten en spelen met de jonge hond van het hostal.
En toen was het tijd voor de Navimag! Het met passagiergedeelte uitgebreide vrachtschip dat van Puerto Montt helemaal naar het zuiden, Puerto Natalis vaart. Wij hadden een luxe cabine met raam en badkamer, maar we vonden dat de dorms er niet veel voor onder deden. Het eten was simpel maar prima en de eerste anderhalve dag was het weer fantastisch. Dus zonnen en lezen op het dek en veel luieren. Daarna werd het steeds kouder en regenachtiger en op open zee kwamen de golven. Wij dus uit voorzorg zo'n antizeeziekpil gekocht, waar we alleen maar slaperig van werden, ook niet ziek, maar dat bleek later bijzaak. Die pillen zijn namelijk gewoon slaappillen!!! Dus als je ziek wordt kan je dan in ieder geval lekker maffen.... Nouja, na dus een heerlijke nachtrust en geruchten over walvissen aan de horizon en een lucht vol albatros kwam het einde van de wereld wel heel dichtbij... we passeerden een scheepswrak, steeds meer ijsbergen dreven voorbij en we voeren door steeds donkerder wordende fjords met duistere wolken en ijskoude windvlagen. Deze onheilspellende sfeer verdween meteen toen we een prachtige gletsjer bereikten, van het zelfde ijsveld als de Perito Moreno.
Later stopte het schip in deze woeste omgeving om bij het enige vissersdorp in dit uitgestrekte gebied wat mensen mee te nemen. Dit is hun enige mogelijkheid om op het vaste land te komen. 2 keer per week en dan anderhalve dag varen naar zuid of naar noord.
Puerto Natalis lag er prachtig bij: zon, regenbogen, geen wind. Een mooi welkom dus op Marijke's verjaardag! Wij dachten verjaardag, dus laten we bij het enige vegetarische restaurantje in het dorp gaan eten (waar we die brakke NL-ers met hun leuke Corsa weer tegen het lijf liepen)... maar het menu was wel erg mager, dus besloot Marijke dat ze dan maar een echte Argentijnse Parilla wilde! Een half lam en vetspetters op Joris' shirt later was dat een prima keus :) De volgende ochtend vroeg opgestaan en we vertrokken met de bus naar Torres del Paine, het weer leek wel aardig. Tijdens de anderhalve dag in het park was het niet aardig...het weer was geweldig! Het was vrij pittig om in een keer door te lopen naar de Torres zelf. Marijke was doodop na de laatste kilometer klauteren tussen de enorme rotsblokken, maar ze wist weer wat
genieten was en dan vooral van zo'n waanzinnig landschap en voor ons: deze keer was het niet ijskoud en er was volop zon! Dus we hadden een welverdiende nachtrust in de stapelbedden van Albergue Chileno in het park zelf, tot Marijke wakker werd en opeens een grote herenonderbroek uit haar slaapzak viste :)
Marijke vroeg zich nog af of de Torres te overtreffen waren... dat bleek mogelijk. De Perito Moreno kraakte en steunde, de zon scheen, we hadden een lekker temperatuurtje en een paar enorme ijsblokken stortten in het water! We konden haar er maar niet van wegslepen ;)
En dan hadden we nog een 'skon stukske land' in de aanbieding: El Chaltén met Fitz Roy, Cerro Torre en de vele gletsjers. En nog mooier, het weer was fantastisch, 25 tot 30 graden! Dus we hebben zelfs nog heerlijk kunnen barbecuen met die NL-ers van die Corsa die héél toevallig ook in El Chaltén waren. De wandeling naar Cerro Torre was leuk, maar niet echt spectaculair en Mignon had helaas afscheid moeten nemen van haar oude schoenen en de nieuwe waren nog niet ingelopen....blaren.... Dus de echt spectaculaire tocht naar de Fitz sloeg zij de dag erop maar over. Marijke en Joris gingen samen op pad. Een lange maar prachtige wandeling helemaal tot aan het meer, waar op dat moment ook nog de bewolking wegtrok, het deze keer gewoon heet was en we een spectaculair uitzicht op de Fitz Roy hadden! Fantastisch!!
Tenslotte werden we op de terugweg van El Chaltén naar El Calefate nog getracteerd op een bijzonder indrukwekkende hagel-, regen- en stormbui op de pampas. Dit komt zelden voor daar, normaal is het gewoon altijd droog en stoffig... Na een nachtje geslapen te hebben in het kleinste kamertje van onze hele reis vlogen we naar het land van de wijnen, Mendoza. Na al het natuurgeweld in Patagonië was de wijntour wat tam, maar wel aardig en Mendoza zelf was prima om even bij te komen.
Richting Santiago in Chili door de hoge Andes werden we door de douane in strenge rijen opgesteld en moest Joris zijn zakje Pistache nootjes officieel inklaren en vroeg de buschauffeur ons allemaal om wat pesos, zodat 'het proces wat sneller zou gaan'....BIZAR... dat hadden we niet verwacht. Alle andere grensovergangen tijdens de hele reis en al helemaal tussen Chili en Argentinië, verliepen zo soepel en we waren nog nooit om baksheesh gevraagd...Nouja.... uiteindelijk in Santiago hebben we nog een paar leuke dagjes doorgebracht, Marijke heeft nog een laatste Ceviche (typisch Zuid-Amerikaans gerecht met rauwe vis, veel citroen en koriander) gegeten, pisco sour gedronken (typisch Chileens drankje) en kon voldaan, uitgerust en vol nieuwe indrukken en het idee dat het leven echt mooi is, weer naar huis.
Wij hebben nog een paar dagen ons spaans opgefrist bij de Tandem taalschool voor we uiteindelijk naar onze meest afgelegen bestemming konden: Paaseiland of Rapa Nui. Dé uitgelezen plek om eindelijk een T-shirt te kopen: 'been there, done that, got the T-shirt!!' Joris heeft er nu dan ook twee...
Heel maf om zo ver van alles weg te zijn op zo'n klein eiland, met zulke rare beelden, zulke bizarre vulkanen en kraters (wij hebben ze nog niet zo laag gezien) en zo weinig vis en zulke heldere zee. Het duiken was leuk en diep maar niet erg bijzonder, dus hielden we het bij 1 keer.
Verder hebben we lekker het eiland verkend en de meeste Moais (die beelden) op de Ahus (daar waar die beelden op staan of van af zijn gevallen) gezien en lekker op het strand gelegen en herinneringen opgehaald aan onze illustere voorgangers zoals Suske en Wiske, Donald en Dagobert Duck en was Kuifje hier niet ook??? :s
Inmiddels zijn we weer terug in Santiago en hebben we Mignon's verjaardag samen met Daf kunnen vieren! Vanmiddag genieten we van een zwembad met uitzicht over de hele stad en maandagochtend gaan we landzaam richting Noord-Chili en dan door naar Peru!
Liefs van Mignon, Daphne en Joris
en restaurantjes, weer het meer met het uitzicht op de Osorno vulkaan, maar deze keer verbleven we in de prachtige escuela van hostal Marguya. We hebben een paar relaxte dagen met zelf koken afgewisseld met uit eten gaan, door het stadje slenteren en in de tuin zitten en spelen met de jonge hond van het hostal.
En toen was het tijd voor de Navimag! Het met passagiergedeelte uitgebreide vrachtschip dat van Puerto Montt helemaal naar het zuiden, Puerto Natalis vaart. Wij hadden een luxe cabine met raam en badkamer, maar we vonden dat de dorms er niet veel voor onder deden. Het eten was simpel maar prima en de eerste anderhalve dag was het weer fantastisch. Dus zonnen en lezen op het dek en veel luieren. Daarna werd het steeds kouder en regenachtiger en op open zee kwamen de golven. Wij dus uit voorzorg zo'n antizeeziekpil gekocht, waar we alleen maar slaperig van werden, ook niet ziek, maar dat bleek later bijzaak. Die pillen zijn namelijk gewoon slaappillen!!! Dus als je ziek wordt kan je dan in ieder geval lekker maffen.... Nouja, na dus een heerlijke nachtrust en geruchten over walvissen aan de horizon en een lucht vol albatros kwam het einde van de wereld wel heel dichtbij... we passeerden een scheepswrak, steeds meer ijsbergen dreven voorbij en we voeren door steeds donkerder wordende fjords met duistere wolken en ijskoude windvlagen. Deze onheilspellende sfeer verdween meteen toen we een prachtige gletsjer bereikten, van het zelfde ijsveld als de Perito Moreno.
Later stopte het schip in deze woeste omgeving om bij het enige vissersdorp in dit uitgestrekte gebied wat mensen mee te nemen. Dit is hun enige mogelijkheid om op het vaste land te komen. 2 keer per week en dan anderhalve dag varen naar zuid of naar noord.
Puerto Natalis lag er prachtig bij: zon, regenbogen, geen wind. Een mooi welkom dus op Marijke's verjaardag! Wij dachten verjaardag, dus laten we bij het enige vegetarische restaurantje in het dorp gaan eten (waar we die brakke NL-ers met hun leuke Corsa weer tegen het lijf liepen)... maar het menu was wel erg mager, dus besloot Marijke dat ze dan maar een echte Argentijnse Parilla wilde! Een half lam en vetspetters op Joris' shirt later was dat een prima keus :) De volgende ochtend vroeg opgestaan en we vertrokken met de bus naar Torres del Paine, het weer leek wel aardig. Tijdens de anderhalve dag in het park was het niet aardig...het weer was geweldig! Het was vrij pittig om in een keer door te lopen naar de Torres zelf. Marijke was doodop na de laatste kilometer klauteren tussen de enorme rotsblokken, maar ze wist weer wat
genieten was en dan vooral van zo'n waanzinnig landschap en voor ons: deze keer was het niet ijskoud en er was volop zon! Dus we hadden een welverdiende nachtrust in de stapelbedden van Albergue Chileno in het park zelf, tot Marijke wakker werd en opeens een grote herenonderbroek uit haar slaapzak viste :)
Marijke vroeg zich nog af of de Torres te overtreffen waren... dat bleek mogelijk. De Perito Moreno kraakte en steunde, de zon scheen, we hadden een lekker temperatuurtje en een paar enorme ijsblokken stortten in het water! We konden haar er maar niet van wegslepen ;)
En dan hadden we nog een 'skon stukske land' in de aanbieding: El Chaltén met Fitz Roy, Cerro Torre en de vele gletsjers. En nog mooier, het weer was fantastisch, 25 tot 30 graden! Dus we hebben zelfs nog heerlijk kunnen barbecuen met die NL-ers van die Corsa die héél toevallig ook in El Chaltén waren. De wandeling naar Cerro Torre was leuk, maar niet echt spectaculair en Mignon had helaas afscheid moeten nemen van haar oude schoenen en de nieuwe waren nog niet ingelopen....blaren.... Dus de echt spectaculaire tocht naar de Fitz sloeg zij de dag erop maar over. Marijke en Joris gingen samen op pad. Een lange maar prachtige wandeling helemaal tot aan het meer, waar op dat moment ook nog de bewolking wegtrok, het deze keer gewoon heet was en we een spectaculair uitzicht op de Fitz Roy hadden! Fantastisch!!
Tenslotte werden we op de terugweg van El Chaltén naar El Calefate nog getracteerd op een bijzonder indrukwekkende hagel-, regen- en stormbui op de pampas. Dit komt zelden voor daar, normaal is het gewoon altijd droog en stoffig... Na een nachtje geslapen te hebben in het kleinste kamertje van onze hele reis vlogen we naar het land van de wijnen, Mendoza. Na al het natuurgeweld in Patagonië was de wijntour wat tam, maar wel aardig en Mendoza zelf was prima om even bij te komen.
Richting Santiago in Chili door de hoge Andes werden we door de douane in strenge rijen opgesteld en moest Joris zijn zakje Pistache nootjes officieel inklaren en vroeg de buschauffeur ons allemaal om wat pesos, zodat 'het proces wat sneller zou gaan'....BIZAR... dat hadden we niet verwacht. Alle andere grensovergangen tijdens de hele reis en al helemaal tussen Chili en Argentinië, verliepen zo soepel en we waren nog nooit om baksheesh gevraagd...Nouja.... uiteindelijk in Santiago hebben we nog een paar leuke dagjes doorgebracht, Marijke heeft nog een laatste Ceviche (typisch Zuid-Amerikaans gerecht met rauwe vis, veel citroen en koriander) gegeten, pisco sour gedronken (typisch Chileens drankje) en kon voldaan, uitgerust en vol nieuwe indrukken en het idee dat het leven echt mooi is, weer naar huis.
Wij hebben nog een paar dagen ons spaans opgefrist bij de Tandem taalschool voor we uiteindelijk naar onze meest afgelegen bestemming konden: Paaseiland of Rapa Nui. Dé uitgelezen plek om eindelijk een T-shirt te kopen: 'been there, done that, got the T-shirt!!' Joris heeft er nu dan ook twee...
Heel maf om zo ver van alles weg te zijn op zo'n klein eiland, met zulke rare beelden, zulke bizarre vulkanen en kraters (wij hebben ze nog niet zo laag gezien) en zo weinig vis en zulke heldere zee. Het duiken was leuk en diep maar niet erg bijzonder, dus hielden we het bij 1 keer.
Verder hebben we lekker het eiland verkend en de meeste Moais (die beelden) op de Ahus (daar waar die beelden op staan of van af zijn gevallen) gezien en lekker op het strand gelegen en herinneringen opgehaald aan onze illustere voorgangers zoals Suske en Wiske, Donald en Dagobert Duck en was Kuifje hier niet ook??? :s
Inmiddels zijn we weer terug in Santiago en hebben we Mignon's verjaardag samen met Daf kunnen vieren! Vanmiddag genieten we van een zwembad met uitzicht over de hele stad en maandagochtend gaan we landzaam richting Noord-Chili en dan door naar Peru!
Liefs van Mignon, Daphne en Joris
-
07 Maart 2009 - 15:10
Stef:
Mooi hoor...
Het ziet er naar uit dat ik wat verhalen gemist heb..
Nog gefeliciteerd Mignon! En de groeten aan Daphne! -
07 Maart 2009 - 17:23
Elsbeth:
Jee....mooie foto's!
Geniet er van enne Mignon nog van harte!
-
07 Maart 2009 - 17:59
Nienke:
jeetje, volgens mij wordt dat mijn volgende bestemming.. Geniet ervan! -
07 Maart 2009 - 19:06
Dick:
Super foto's. Ze staan allemaal op de foto-site. Ik heb maar een flesje Chileense wijn gekocht om je verjaardag te vieren. XXX -
09 Maart 2009 - 07:01
Ellen:
Lieve schatten!! Superduper foto's en verhaal weer... het houdt maar niet op he ;-)
Ik hoop dat je een leuke verjaardag hebt gehad en ik spaar hier de kadootjes gewoon voor je op totdat je terug bent.. haha.
Dikke KUS XX -
10 Maart 2009 - 07:07
Lies Van Der Elst:
Hey Joris en Mignon,
Mooie foto's en de verhalen zijn ook echt leuk.. één van jullie (of jullie allebei) heeft talent voor schrijven;)
Gefeliciteerd nog Mignon, en ik hoop dat jullie weer wat nieuwe avontuurtjes meemaken :D
hou je taai he;)
groetjes vanuit het saaie Nederland..
zuster Liesje
-
10 Maart 2009 - 11:54
Anja Hebing:
Dag luitjes, even vertellen ik dat al jullie reisverhalen nu uitgelezen heb en de prachtige foto's en filmpjes heb bekeken. Jullie maken een supertijd mee dat is duidelijk.
Fijn om marijke weer te zien lachen het heeft haar goed gedaan, bedankt.
groetjes AATT uit son -
19 Maart 2009 - 15:53
Neef Maarten:
wow wow wow net de 2 verhalen en foto's van patagonie gelezen/bekeken. skitterende espejos inderdaad. en gletsjers, vulkanen en heel de rataplan. daar wil ik ook naartoe !
houdoe, en als jullie roel en marieke uit nederland nog ergens in zuid-amerika zien, doe ze dan de groeten van me :-)
Maarten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
