Van Yangshuo langzaam richting Vietnam

Na ons laatste bericht vanuit Yangshuo is het weer in China er niet beter op geworden. Ze hebben er momenteel te kampen met de zwaarste winter in tijden. Wij zijn gelukkig op tijd vertrokken richting het zuiden. In Yangshuo hebben we ondanks de kou wel een boottocht (ijskoud) en een prachtige fietstocht door het karstgebergte gemaakt. We hebben er een aantal Canadezen leren kennen en met 2 van hen hebben we een kookworkshop gevolgd in 1 van de oudste restaurantjes van Yangshuo. Heerlijk! Erg leuk.. en ondanks de enorme kou hebben we er een aantal hele gezellige avonden gehad! Hotels, restaurantjes, kroegjes enz. zijn trouwens nergens verwarmd, dus we hebben onze thermo kleding nog op heel veel momenten heftig gemist.
Vanuit Yangshuo hebben we de bus gepakt naar Nanning. Misschien lag het aan het weer, erg regenachtig, misschien aan het moment, maar Nanning sprak ons totaal niet aan. Op veel plekken (internetcafeetjes, restaurantjes enz.) werden we geweigerd omdat ze het vaak te lastig vinden buitenlanders te bedienen. Verder kent de stad een enorm percentage aan zwerfkinderen. Het leek in Nanning alsof de Chinezen wederom nog nooit een "lange blanke" hadden gezien... want we werden er aangestaard als nooit tevoren in China.
Gelukkig konden we snel treinkaartjes naar Kunming regelen! We hoorden dat we nog best geluk hebben gehad en dat het momenteel helemaal niet meer te doen is ergens te komen, vanwege noodweer en het Chinese Nieuwjaar. (Wat ze overigens in Vietnam ook vieren, TET festival, dus hier zal het vanaf 6 februari ook nog een uitdaging worden om onszelf te verplaatsen).
Het treinreizen is ons nog nooit tegengevallen. We hebben in China nog tegen elkaar gezegd: het ergste dat ons kan overkomen is dat er 2 rochelende, snurkende en spugende Chinezen bij ons in de coupe stappen.... En ja hoor! Althans, 1 dan. Een enorm dikke, vieze en ongemanierde Chinees zat bij ons in de coupe. 14 lange uren voor ons. Snurken... SNURKEN. Echt bizar gewoon. En praten en rochelen en ROKEN (!!) in zijn slaap.. in de coupe!! Achteraf hebben we er uiteraard erg om moeten lachen, maar die nacht zelf was niet erg grappig. 's Nachts is Joris zelfs nog door de dikke Chinees in zijn zij geprikt. Wij hadden allebei het volume van onze MP3 speler voluit staan.. en nog.... het snurken overstemde alles. Iedereen die langs onze coupe kwam keek ons dan ook erg meewarig aan. :)
Toen Kunming! Superstad! Enorm relaxed en we hebben er een paar dagen mooi weer gehad! We kwamen er 's ochtend om 06.00 uur aan. Hebben ons af laten zetten door een taxi bij een hotel in de buurt. Vervolgens onze tassen bij het hotel gedropt en zelf doorgelopen naar het Green lake park. (Ze hadden niet direct plek in het hotel... zei de nachtwaker die Engels te lastig vond).
In het park lekker op een bankje gezeten en gekeken naar alle joggende en gymnastiekende Chinezen. Soms op hoge hakken en in mantelpakjes. Een bizarre gewaarwording, maar een prachtig gezicht in een onverlicht megapark bij zonsopkomst!
In Kunming zijn we Anna en Ilja tegen het lijf gelopen. Het bleek dat zij ook richting Vietnam wilden en (ook) geen zin hadden in de nachtbus... dus hebben we besloten samen naar een andere optie te zoeken. Nadat Joris en ik al een dag op zoek waren geweest naar een fatsoenlijk reisbureau voor vliegtickets en we hier samen met Anna en Ilja ook nog eens een halve dag aan hebben besteed.. hebben we uiteindelijk voor een prima prijs een luxe busje met chauffeur kunnen regelen voor 2 dagen! Geweldige oplossing. Tijdens al het zoeken hebben we wel de stad perfect kunnen bezichtigen. Kunming is een echte studentenstad en dat komt de sfeer ten goede!
Eerste deel van de reis in het busje richting Vietnam bracht ons naar Yuanyang. Een klein dorpje met prachtige rijstvelden. 's Ochtends om 05.00 opgestaan om hoog in de bergen de rijstvelden bij zonsopkomst te kunnen bewonderen. We waren daar natuurlijk niet echt op een geweldig moment van het jaar... rijstvelden en wij zaten in de wolken. Uiteindelijk na zonsopkomst toch nog wat prachtige uitzichten gezien.
Toen verder richting Hekou/Lao Cai (grensovergang). Een prachtige rit door the middle of nowhere langs de rode rivier. Allemaal een blauwe kont van the bumpy roads.. maar meer dan de moeite waard! Tijdens die 2 dagen veel gebruik moeten maken van alle openbare toiletjes langs de weg.... en dat ging echt tot aan kokhalzen toe .. :)
Zonder problemen konden we de grens over.. (we hebben nog steeds de LP van China, die wordt meestal geconfisceerd door de Chinezen) In Lao Cai na zwaar onderhandelen samen met een Amerikaan een auto naar Sapa weten te regelen. Levensgevaarlijke tocht bij zeer agressieve chauffeur in de auto. Maar uiteindelijk heelhuids in Sapa aangekomen. Midden in de wolken. Heel erg bijzonder, apart en mooi... maaar vooral ijs en ijskoud. En ook hier wederom op een verdwaald haardvuurtje na... geen enkele manier van verwarming. Toch samen met Ilja en Anna nog 2 nachten geweest. Bijzondere tocht met brommers gemaakt en zeker een plek om met Stef terug te komen wanneer het weer iets beter is. De brommertocht was vooral zo bijzonder door de enorme temperatuurverschillen als je door de wolken rijdt en er weer uitkomt. Scheelt zo 8 graden.
Daarna vanuit Lao Cai samen met I&A een treincoupe geboekt naar Hanoi! Hanoi is ons allebei alleszins meegevallen! We zijn er nu maar een dag geweest, maar hebben nu al zin om straks terug te keren naar deze heksenketel!! Waanzinnige drukte.. maar ook geweldig vriendelijk en enorm leuk! We hebben al een hotelletje in het oude gedeelte geboekt voor als Stef aankomt!
Gisteren zijn we aangekomen in Hue.... waarvan we hadden verwacht dat het een graad of 27 zou zijn. Helaas. Weerbericht bijgesteld. Het is nu 19 graden, bewolkt en miezerig. Wij houden vol! We hebben lekker onze korte broek en slippers aangetrokken! Joris heeft zelfs een duik genomen in het zwembad... tot enorme verbazing van het personeel hier! Een leuk gezicht! Wij gaan hier zo de stad eens verkennen en we hopen op beter weer voor de komende dagen. Het kan best zijn dat we hier een tijdje moeten blijven in verband met het TET festival. Onze volgende bestemming is waarschijnlijk Hoi An! Maar niets is zeker!!

Veel liefs,
Joris en Mignon

Overigens vinden we het super om steeds alle reacties en mailtjes te lezen!!