Zonnig Cat Ba!!!!

Na de vorige berichten vroeg Joep ons wat de Vietnamese jongere nu allemaal beweegt.... Na ruim een maand in Vietnam vragen wij onszelf dat ook wel eens af. Het is lastig integreren of een gesprek aan te knopen omdat vrijwel niemand meer dan het toeristenengels kan spreken. Na wat gedoe over een verkeerde omelet in Haiphong in het noorden raakten we in gesprek met de manager van dat cafe. Een jongen van begin 20, van hem kregen we het boekje Tang Viet met allemaal engelse praktische zinnetjes, vertaald naar het vietnamees. Niet dat dat veel helpt voor ons vietnamees, maar het is wel erg grappig! Verder is hij zoals heel veel jonge mensen al getrouwd en proberen ze samen een goed bestaan op te bouwen en voldoende geld te verdienen zodat ze aan kinderen kunnen beginnen. Ook de vele soaps (waarvan enkele met engelse ondertiteling) gaan over trouwen, liefde en vooral over geld verdienen... of over geesten en tovenaars, maar dat heeft weer met het bijgeloof te maken.
Opvallend hier is trouwens dat heel veel vietnamese mannen roken en vrijwel geen enkele vrouw.... dus Mignon steekt er nog maar eens een op ;) De beste kans op integratie hadden we een paar dagen geleden. Een paar Amerikanen, Erik en Anslo hebben samen met een aantal Vietnamezen een Cafe/Restaurant in Cat Ba geopend net op de dag dat wij daar kwamen om een dagje klimmen te regelen. Daar werden we uitgenodigd om lekker in het zonnetje biertjes mee te drinken. Daar hebben we uitgebreid kunnen praten over Hanoi en Vietnam en wat de Vietnamezen nu echt leuk vinden... wat vaak toch weer neerkomt op liefde, trouwen, kinderen en geld verdienen, maar in dit geval ook relaxed leven en veel plezier maken!

Nu zijn we dus al een aantal dagen in Cat Ba Halong Bay, maar het is alweer even geleden dat we wat hebben geschreven.... Sinds ons vorige bericht zijn we snel vertrokken uit een te regenachtig Hué. Een prachtige citadel daar, waar alle historische gebeurtenissen van de laatste paar honderd jaar nog heel erg zichtbaar zijn. Vooral de ons zo bekende Vietnamoorlog met de Amerikanen heeft een heel groot deel van de citadel verwoest.... Maar goed, regen, dus wij met de taxi naar Hoi An. In Hoi An was het heerlijk weer, rond de twintig graden en bewolkt met af en toe wat zon en vooral droog! Hoi An is een heel mooi historisch vissersdorpje wat nu helemaal is veranderd in een 'zoo' vol toeristen, ontelbare kleding- en schoenenwinkeltjes (paradijs voor jou Daf!) en barretjes. Ondanks dat allemaal is het nog steeds een erg leuk stadje! We zijn daar dan ook meer dan een week gebleven, ook omdat Mignon na een paar dagen helaas door haar enkel ging en bleef gaan :( In Hoi An ontmoetten we Ilja en Anna weer, zij waren al helemaal shopgek.... ze hadden een aantal pakken, shirts, jurkje en schoenen laten maken... na een paar uur met hun meegelopen te zijn waren wij ook aangestoken en hebben wat broeken, sarongs en een mooi shirt laten maken op de markt daar. Helaas was het weer niet mooi genoeg om echt te genieten van het strand, maar wel van de terrasjes, waar we naast een vreemde Slowaak nog een aantal leuke mensen hebben ontmoet.. Vlak bij Hoi An heb je My Son, het kleinere Ankor Wat van Vietnam, erg mooi, maar wel vol met bussen toeristen. Met Stef gaan we hier op eigen gelegenheid heen op een tijdstip dat de bussen niet rijden!

Vanwege het Tet-festival (het Vietnamees nieuwjaar) was het onmogelijk om treinen, bussen of zelfs vliegtuigen te boeken, dus wij weer in een taxi naar Quy Nhon... Quy Nhon, heerlijk relaxed, ook hier weer in de buurt een aantal Cham-structures zoals in My Son, maar we hebben vooral heel veel niets gedaan en op het terras naar de zee gekeken. Dat kwam vooral omdat Joris eerst de griep kreeg en Mignon de laatste paar dagen zich niet zo goed voelde. Gelukkig ging dat bij beide weer redelijk rap over. Bij Barbara's Kiwi Cafe hebben we Sanja en David ontmoet en met hun zijn we op de motorbike naar Leperbeach geweest en hebben we de Cham-structures bekeken en zijn we over een enorm lange brug gescheurd waarna wij een lekke band kregen... Gelukkig was net aan het einde van de brug een kleine xe om shop waar ze banden konden plakken... toch hebben we nergens punaises gevonden :)

Quy Nhon was heerlijk relaxed maar we wilden toch nog wat meer zien, dus hebben we de trein geboekt naar Ninh Binh, dat zou volgens de Lonely Planet een heel leuk stadje zijn midden in het Karstgebergte van Vietnam. Het bleek een heel saaie provinciestadje onder Hanoi. Maar na een tour op de motorbike dachten we er toch weer wat positiever over! Geweldig mooi als je een half uurtje onderweg bent. Prachtige uitzichten, rijstvelden, tempels en riviertjes. Het deed ons uiteraard aan Yangshou denken, maar was toch weer anders vanwege alle rijstvelden. De omgeving wordt ook wel Halong Bay op het land genoemd. Dat wilden wij wel zelf zien natuurlijk, dus wederom een taxi, nu naar Haiphong een mooie oud koloniale stad met veel sfeer en heel veel motorbikes en ander verkeer met een enorme variatie aan toeters.... Helaas was het weer hier nog steeds matig, dus besloten we maar weer verder te gaan, nu naar Cat Ba, hopend op een rustig dorp en prachtige uitzichten zodat we de regen en bewolking snel zouden vergeten... Nou dat ging perfect! Tussen de dorpelingen in een boot naar het eiland Cat Ba, midden in Halong Bay. Cat Ba is werkelijk een prachtig eiland, met heel veel kleine hotelletjes, vele terrasjes en floating villages van alle vissers. Na een dag werd het weer ook nog eens geweldig! Nu is het zonnig en rond de 24 graden, eindelijk!!!!
Hier op Cat Ba hebben we Erik en Anslo, de Amerikanen ontmoet, en bij hun hebben we gisteren een dagje klimmen geregeld. Zij zijn een jaar geleden begonnen als eerste op de eilanden begonnen met het organiseren van rotsklimactiviteiten. Ze brachten ons, twee Canadezen en een Amerikaan in een heel rustig stukje van Halong Bay, paradijs! Het klimmen was erg leuk en hoewel het Mignon's eerste keer was, klom ze als een berggeit ;) alle rotsen op! Je vaart met een ouderwets vissersbootje door alle 'limestone'rotsen naar de klimplek met een aantal kayaks op sleeptouw. Zo kan je dus van de ene naar de andere klimplek kayakken en de omgeving bekijken. Na een aantal uur fanatiek klimmen gingen we op de boot heerlijk lunchen, het vietnamees voedsel heeft ons nog niet zo goed gesmaakt! In een woord, het was: geweldig! Verder hebben we hier op een motorbike (uiteraard) het eiland verkend en hebben we vooral van het heerlijke weer en de prachtige baai genoten...

Morgen gaan we met de bus, speedboat, bus weer terug naar Hanoi om Mignon's verjaardag te vieren en Stef zondag op te halen!!! Feest dus!!!

Liefs

Mignon en Joris