Indrukwekkend

Na het laatste bericht zijn hebben we nog een aantal heerlijk relaxte zonovergoten dagen op Koh Phi Phi doorgebracht. Heerlijk genoten, geklommen en gedoken en vooral zandkastelen gebouwd! We hebben nu al zin om weer terug te komen en nog meer te luieren en te genieten aan zee.... maar goed, eerst door naar Cambodja.

Cambodja is nu echt een van onze favoriete landen tot nu toe. Als we in 2009 weer terugkeren naar Azie staat Cambodja zeker weer op ons verlanglijstje. Wat een ongelofelijk indrukwekkend land. De mensen hebben een hele positieve instelling terwijl je overal en bij iedereen nog de verschrikkingen van alle oorlogen en de khmer rouge voelt. We kwamen aan in Phnom Penh (PP) en hebben in een leuk gueshouse tegenover de Toul Sleng S21 gevangenis geslapen. Dit contrast is werkelijk enorm, een guesthouse waar je tussen de bloemen in een prachtige tuin geniet van een glas wijn terwijl in de S21, nu het genocide museum, tussen 1975 en 79 tienduizenden mensen gevangen zijn genomen, gemarteld en daarna naar de killing fields werden gedeporteerd om te worden vermoord....
PP beviel ons verder prima, leuke stad en het bruist van de initiatieven, maar het is wel echt in ontwikkeling, nog overal open riool, vuilnis wordt nauwelijks opgeruimd.... iets wat we verder in het land ook veel tegen zijn gekomen. Van PP zijn we met de bus naar Kampot gereisd, een mooi oud koloniaal dorp in een prachtige omgeving en vandaar door naar Sihanoukville, de strandplaats van Cambodja. Helaas regende het vrijwel continu, dus we hebben onze tijd vooral doorgebracht met de strandverkopertjes in een van de strandtenten en 's avonds bij een openingsfeest van een nieuwe bar. Indrukwekkend wat je dan allemaal hoort. De strandverkopertjes proberen een paar dollar te verdienen om 's avonds weer naar huis te kunnen en simpelweg te kunnen overleven, vaak terwijl ze geen ouders meer hebben, of ouders die kilometers verderop in de grote stad werken. En dan de expats, vaak met een erg jonge Cambodjaanse of Thaise vrouw, die barretjes en hotels beginnen en vooral veel drinken en dik worden... Een soort wild west sfeertje hing er, misschien ook wel door het weer, maar we waren blij toen we weer verder gingen. Hoewel blij.... we hadden een lift gekregen van een enorme alcoholist die met de taxi weer terug naar Phnom Penh ging. Toen we hem 's ochtends ophaalden had hij al 5 dubbele whisky soda op. Ach ja, hij reed zelf gelukkig niet.... De tweede keer in PP sliepen we eerst een nacht in Tony's place, een nogal smoezelig barretje en guesthouse in het redlightdistrict van PP met wel een heel vriendelijke eigenaar overigens. Daarna toch maar snel een betere plek opgezocht om na een paar dagen verder naar het noorden te gaan.

Battambang de tweede stad van Cambodja, niet veel meer dan een groot dorp, waar we ons prima hebben vermaakt en een indrukwekkende tocht in een tuktuk naar de killing caves hebben gemaakt. Onze gids heeft veel verteld, ook over de vreemde en corrupte politiek hier, waarover hij niet in het openbaar kon vertellen. Het verhaal over zijn vader was het meest indrukwekkend. Zijn vader is tijdens de Khmer Rouge tijd te werk gesteld bij de rijstvelden, tijdens die tijd is zijn zus door ondervoeding ziek geworden en gestorven, zijn vader is voor zijn ogen vermoord en zijn broer te werk gesteld bij de bouw van een dam en nooit meer teruggekomen. Hij kon ontsnappen en heeft maanden in de jungle gezworven en zich uiteindelijk aangesloten bij de Vietnamezen en als soldaat tegen zijn eigen landgenoten gevochten.... Bizar om dat te horen terwijl je naast een tempel zit die tijdens de Khmer Rouge als gevangenis en martelkamer werd gebruikt.

Van Battambang zijn we met de boot naar Siem Reap gegaan, een prachtige tocht (van 8 uur op smalle bankjes...) tussen de lokale bevolking, door drijvende dorpjes en uitgestrekte moerasgebieden en het grote Ton Saple meer. Siem Reap was zoals verwacht enorm toeristisch, maar de tempels zijn het echt meer dan waard. We snappen nu ook waarom de film Tomb Raider in een van die tempels is opgenomen. Dat was echt de meest sfeervolle, met de grote banyanbomen die over en door de ruines groeiden, de jungle geluiden, echt geweldig mooi... maar wat een contrasten weer, mensen die van 40 dollar per maand moeten rondkomen en mensen die hotels boeken van 1000 dollar per nacht...
Dat hebben wij dan weer niet gedaan, maar we hebben ons wel een nacht in een zeer luxe hotel laten verwennen om te vieren dat we inmiddels ruim een half jaar onderweg zijn!!! We kijken nu alweer uit naar het volgende half jaar :) het is heerlijk, indrukwekkend, spannend en ontspannend tegelijk! Nog geen tijd om terug te komen dus...

Nu zijn we weer in Bangkok en overmorgen vertrekken we naar het noorden. Omdat we nog ongeveer 6 weken hebben tot we naar Budapest vliegen denken we erover om nog een week of twee als visarun naar Maleysie te gaan... heerlijk!

liefs M&J