Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw

Na een turbulente vlucht, strak in de gordels, bleek al snel dat iets meer dan 1 dag in Moskou echt veel te kort is. We hebben uiteraard "de belangrijkste" bezienswaardigheden aangedaan, maar zijn zeker van plan nog eens terug te keren om deze stad beter te leren kennen. En ondanks dat de Russen overal even nors en onvriendelijk kijken, vallen ze ons in alle opzichten mee. Met die norse blik blijken ze als het er op aan komt best behulpzaam en kan er heel af en toe zelfs een glimlach vanaf!
De avond van ons vertrek met de Transmongolie express dachten we dat we er verstandig aan zouden doen ruim op tijd te vertrekken met een taxi richting station Jaroslavsky. (Dit gezien onze taxi ervaring van het airport naar het hotel) We hadden ruim 3 uur de tijd genomen. Na bijna 2 uur in de taxi te hebben gezeten, muurvast in de waanzinnige spits van Moskou,ongeluk na ongeluk, wij blij waren dat we in een relatief veilige auto zaten, zijn we uiteindelijk bij een metrostation uitgestapt en hebben ons een weg gebaand tussen de drommen forenzen tot het station. Uiteindelijk mooi op tijd! Maar het is een enorme uitdaging wanneer geen mens Engels spreekt en er werkelijk niets leesbaar is. We hebben ons intussen aardig wegwijs gemaakt in alle tekens en de uitspraken daarvan.
Bij -7 hebben we op het station in Moskou onze eerste "koude doop" gehad! En dat viel best mee!!
De eerste 4 dagen trein waren een geweldige belevenis. Veel vragen waarom we dit in godsnaam in de winter deden. Veel gelezen, beetje relaxen, naar buiten staren. De eerste 2 dagen zaten we bij 2 stinkende Russische dames in een coupe. Veel stank en 27 graden binnen... Geen pretje, maar wel erg grappig. Een goede reden in elk geval om op de stationnetjes even naar buiten te vluchten! Elke keer weer een leuk tafereel van alle marktkooplui die keer op keer de kou trotseren om gedroogde vis, worst en knuffelbeesten te verkopen. En Wodka! Veeeeeel Wodka! Wij hebben nog niet eens Wodka gedronken!!
In de trein stapte op een gegeven moment een jonge, eigenaardige Rus uit St. Petersburg in die hele verhalen vertelde over hoe Rusland volgens hem in elkaar zat en bevestigde de verhalen die in verschillende documentaires op tv zijn geweest dat vaak volstrekt normale mensen in gekkenhuizen worden opgenomen... Op een bepaald moment hebben wij onze coupe op slot gedaan, want hij bleef ons maar lastig vallen. Verder kwamen we nog een Chinees uit Hong Kong tegen die enkele maanden in Syberie heeft gewoond om de taal te leren en nu via Ulaan Batar richting Hong Kong reist. Naast deze Chinees waren er misschien nog 2 andere toeristen op deze trein, verder alleen maar Russen die voor de kerst terug naar huis reisden.
Voor ons allebei in elk geval een prachtig begin van deze reis!

En nu zijn we in Irkutsk! Vanochtend vroeg zijn we hier met -20 aangekomen! Er bleek onduidelijkheid over onze aankomsttijd... maar met dank aan een alleraardigste mevrouw van een Duits reisbureautje hier zijn we alsnog na een uurtje opgehaald. We zijn vevolgens naar ons "homestay" adres gebracht. Dit is een fantastisch, historisch houten huis! Echt geweldig! Een familie met een dochter, een inwonende oma, een kat en 2 honden! Jeujj!! Dame des huizes is lerares Engels en haar zullen we vanavond ontmoeten. We zitten nog met een lichte jetlag van het tijdverschil Moskou/Irkutsk, dus vandaag zullen we alleen een beetje rondwandelen en zo de National Art Gallery hier gaan bezoeken. Morgen proberen we een tocht naar het Baikal meer te regelen, maar door de kou is dat lastig. -20 IS ECHT KOUD!!!
Verder moeten we hier bij een agent de treintickets voor het vervolg van onze reis zien te bemachtigen.. ook weer een hele uitdaging! Woensdagavond vetrekken we naar Ulaan Batar!
Wordt vervolgd!