Van Irkutsk naar Ulaan Bataar en door naar Peking!

Eindelijk in Peking een internetcafeetje gevonden waar we een redelijke verbinding hebben! Fijn na een poging van gisteren waarbij het ongeveer 20 minuten duurde voordat we onze hotmail account konden openen. Dank voor de kerstwensen die we van jullie hebben ontvangen! Al hebben we ze helaas nog niet allemaal kunnen lezen of openen. Internettoegang is hier vol restricties.

Het lijkt voor ons nu al weer een hele tijd geleden dat we in Irkutsk waren.. maar we realiseren ons dat we pas 2,5 week onderweg zijn! In Irkutsk werden we dagelijks, voordat we naar buiten wilden, stevig aan de arm gevoeld door de oma des huizes. Zij maakte zich grote zorgen over onze kleding en bood ons keer op keer weer een dikke jas aan. In Irkutsk zelf hebben we een bezoek gebracht aan het historische houten huis van de Volkonsky's. Een huis van een naar Siberie verbannen "Decembrists". Vervolgens zijn we in een lokaal brouwerijtje bier gaan drinken. :) Verder nog in Listvyanka naar het Baikal meer geweest. Een heel avontuur alleen al om in de goede bus terecht te komen. Het Baikal meer was prachtig. We waren er in de ochtend toen er nog een waas van mist opsteeg uit het meer. Daar een bezoek gebracht aan het lokale "Baikal museum". Allemaal erg amateuristisch, maar wel leuk om een en ander over het meer te weten te komen. En ze hadden er zoetwaterzeehonden!! 's Middags was de mist opgetrokken en hebben we in de verschrikkelijke kou (het waaide er erg hard) wat langs het meer gewandeld. Heerlijk! Bij terugkomst in Irkutsk (nog een heel gedoe trouwens.. want we konden in de verste verte geen bushalte vinden... en het ligt toch zo'n 70 km van Irkutsk.. uiteindelijk heeft Joris al heftig wuivend een bus weten te stoppen!)hebben we onzelf in een kroegje opgewarmd met een kop thee. :) Op een bepaald moment kijken we elkaar aan... ja hooor! Ticket to the tropics van Gerard Joling schalt over de boxen!!

Toen verder: in de trein richting Ulaan Baatar in Mongolie. Wederom 2 nachten in de trein. Maar wel heerlijk een 4 persoons coupe met z'n tweeen! Eenmaal in Ulaan Baatar zijn we verschrikkelijk afgezet door een taxichauffeur die geen taxichauffeur was en ook geen enkel woord Engels sprak en onze uitspraak verder ook niet kon of wilde volgen. Ach ja.... een hoop schelden.. en vergeten maar weer. De rest van de Mongolen is vast oprechter! :)
Fantastisch kitscherig hotel alwaar we een fantastische en enorme suite aangeboden kregen! Best lekker na al dat reizen met de trein! 's nachts realiseerden we ons dat dit waarschijnlijk was gedaan ter compensatie voor de enorme geluidsoverlast. Er was namelijk elke avond een trouwerij of groot feest gepland! Volgende dag Ulaan Baatar gaan verkennen en we kunnen zeer beslist zeggen dat dit voor ons allebei de lelijkste stad is die we ooit gezien hebben. Een oostblok uiterlijk vol hoogbouw, zonder enige vorm van ruimtelijke ordening/planning. Sloppenwijken met gers en buitenbiljarts, erg veel smog en als voetganger ben je iedere keer als je de overkant van de straat hebt bereikt weer enorm blij. Wel enorm vriendelijke mensen, spotgoedkoop internet (retetraag), en heerlijk eten in de Ierse pub (vol rijke Mongolen)!

Van uiterste naar uiterste. Dag 3 werden we 's ochtends opgepikt door Bert. Bert woont sinds 1998 in Terelj. Terelj is een plaatsje en tevens National park op ongeveer 80 km van Ulaan Bataar. Zo'n 2 uur rijden. Hij woont daar met zijn Mongoolse vrouw en 2 kinderen in een ger. Een echte Nomaad! Hij maakt er zelf kaas, kwark. Heeft varkens, koeien en paarden. Veel honden en een paar katten! Ze hebben geen electriciteit (1 lamp op zonneenergie) en geen leidingwater. Water halen ze altijd uit de rivier. Deze is nu uiteraard bevroren, dus in deze tijd van het jaar hakken ze blokken ijs uit de rivier om deze boven het vuur te laten smelten... Verder boeren ze een beetje bij door de gers in de (voornamelijk) zomer te verhuren. Bijzonder om te zien dat deze mensen eigenlijk de hele dag bezig zijn met overleven. Ze zijn druk met zichzelf te voorzien van de eerste levensbehoeften. Het was er echt geweldig. Heel bijzonder om op een plek te zijn waar compelete stilte kan heersen. Een avontuur ook om met -25 buiten in de sneeuw naar het toilet te moeten en je 's nachts de wolven hoort huilen. Ze raken daar ook redelijk wat vee kwijt aan de wolven. Over de vlakte en op de bergen zie je tijdens het wandelen de botten liggen. En 's nachts moet je de wekker zetten om de kachel weer op te stoken! Indien je dit vergeet vriest het 's ochtends in de ger.
Op 1e kerstdag heeft Bert ons een heerlijk kerstmaal gemaakt! Hij had namelijk zojuist een koe geslacht! Hij had daar ossenstaartsoep en rollade van gemaakt. Zet hierbij een schaal met aardappels en een bak broccoli en je bent erg blij! Wij in elk geval wel!! We vonden het jammer te moeten vertrekken.

Maar goed... op naar Peking! Na een vreselijke treinreis zijn we hier gistermiddag aangekomen! De treinreis was vreselijk omdat we in de eerste wagon achter de DIESELlocomotief zaten. Dit betekende voor ons dat we na 5 minuten pikzwarte neuzen hadden en je aan onze handen niet meer kon zien dat we blank zijn. Er hing ongeveer 30 uur lang een waas van rook in de trein. Maar goed... Het uitzicht over de Gobi en de bergen in China hebben alles al weer doen vergeten! Het was een prachtig laatste stuk van dit deel van de treinreis! Het wisselen van het onderstel van de trein en alle formaliteiten hebben ongeveer 5 uur in beslag genomen. Erg grappig om steeds weer al die fomulieren in te moeten vullen.. al die streng uitziende "officials" die bozig de trein in stappen.. met drugshond en al! We moeten steeds een beetje lachen om deze hele procedure! Elke keer moet het aan beide kanten van de grens. Dus elke keer rijden we 100 meter verder (de grens over) en herhaalt het hele feest zich!
En nu dus in Peking. Het is hier maar iets onder nul, maar we hebben het toch nog niet zo koud gehad door de stevige wind die hier staat. Vandaag hebben we het Plein van de hemelse vrede bewandeld en de Verboden stad bezocht. Beiden erg indrukwekkend. Ongelofelijk groooot!! Nu dus even in internetcafeetje en straks terug naar het hotel in de hoop dat onze warme kleren, die we hebben laten wassen, weer schoon zijn.. zodat we deze weer aan kunnen trekken en vanavond lekker ergens wat eten en de buurt verkennen. Gisteren onze eerste Chinese maaltijd genuttigd. We hebben alle organen, varkensoren en dergelijken weten te omzeilen.... maar we kregen toch een eendenkop op ons bord!!! We kunnen niet ontkennen dat dit prima gesmaakt heeft! We hebben onze vuurdoop dus nu wel gehad. :) Benieuwd wat Peking nog voor ons in petto heeft!

We proberen zo nog wat foto's te plaatsen...
Verder iedereen vast een fijne jaarwisseling! Drink er 1 op ons!!

Liefs,
Joris en Mignon